O książce: 1969 / W komedii "Pies w żłobie" miłość pięknej arystokratki Diany do jej sekretarza Teodoro rodzi się z zazdrości. Co więcej, nazwa komedii jest uzasadniona zachowaniem Diany: nie pozwala Teodorowi kochać siebie, ale zabrania mu także kochać pokojówkę Marcelę. Teodoro, uczciwy, szlachetny młody człowiek, staje się zakładnikiem gry uprzedzeń klasowych. W przedstawieniu szaleją ogniste namiętności, tkane są intrygi, budowane są zamki w powietrzu, ustalane są losy i niszczone są złudzenia. Szczęśliwe zakończenie udaje się osiągnąć jedynie dzięki zwinnemu służącemu Tristanowi, jednemu z typów łobuzerskich służących w komediach Lope’a.